- کمترين تحريري از يک آرزو اين است
- آدمي را آب و ناني بايد و آنگاه آوازي
- در قناري ها نگه کن ، در قفس ، تا نيک دريابي
- کز چه در آن تنگناشان باز شادي هاي شيرين است.
- کمترين تصوير از يک زندگاني :
- آب ،
- نان ،
- آواز ،
- ور فزون تر خواهي از آن ،
- گاهگه ،
- پرواز
- ورفزون تر خواهي از آن شادي ِآغاز
- ور فزون تر ، باز هم خواهي … بگويم ، باز؟
- آنچنان بر ما به نان و آب ،
- اينجا تنگ سالي شد
- که کسي در فکر آوازي نخواهد بود
- وقتي آوازي نباشد ،
- شوق ِ پروازي نخواهد بود
مازیار مهدوی فر 